Thursday, December 16, 2010

როცა ყველას ღვიძავს, მე მხოლოდ მაშინ მეძინება ნეტარი ძილით

და მაინც, შენ უნდა გააგრძელო შენი დაწყებული დაბადება...

და მაინც, შენ უნდა გადადგა ნაბიჯი, არა აქვს მნიშვნელობა ეს ნაბიჯი წინ იქნება თუ უკან, უბრალოდ გააკეთე სვლა. 

შენ უნდა დაივიწყო ახალი და დაუბრუნდე ძველს, შენ უნდა განუდგე მეგობრებს, შენ უნდა გაექცე მორევს სადაც ყველა ერთად იხარშება, შენ უნდა ისუნთქო მაშინაც როდესაც ჰაერს გიხშობენ, 

გაიხსენო დაკარგული ძველი ისტორიები, შენზე და შენ მტრად ქცეულ მეგობრებზე,

გაცურო ჭაობში, სადაც ნახავ შენი ახლობლების გახრწნილ სხეულებს, 

გაქეცე შენს თავში დაბუდებულ ავსულებს, რომლებიც გიშხამავენ შენს ისედაც შხამიან გონებას,

გასცდე ნაპირებს შემოტრიალდე და დააკვირდე  ცხოვრებით დაუკმაყოფილებელ შენს თანამოძმეებს და გაგეღიმოს ისე როგორც ბოლოჯერ ეღიმებათ... 

და მაინც შენ უნდა დააპირო თხრა შენი საფლავის,

და მაინც შენ უნდა დაიწყო სვლა შენი სამარისკენ.


0 comments:

Post a Comment