"როცა ეს ყველაფერი არყოფნაში გადაინაცვლებს,
როცა გაყვავილდება ცხოვრება და ჩვენ აღარ ვიქნებით,
გახსოვდეთ, რომ ყველაფერი ნამდვილად იყო!"
ყოველწელს ესე ხდება.... ნაძვის ხე ახალიწლის შემდეგ ნაგვის ბუნკერთან ინაცვლებს და იქ იწყებს საბოლოო კვდომას. როცა ვიხსენებთ მაშინ ვხვდებით, რომ ჩვენ ვცხოვრობდით და ეხლა უკვე აღარ ვცხოვრობთ.
შენ მაინც არ ხარ აქ, როცა ჩემი მარტივი გონება კვლავ გეჭიდება.
რა არის ბედნიერება ან უბედურება ეს ყოფითი განცდები საბოლოოდ მაინც ინდივიდუალურია და ადამიანებს არ ძალუძთ ამ შემთხვევაში ერთმანეთის თანაგრძნობა.
"ვერაფერი აღუდგება წინ სულ უფრო ხშირ განცდას წუთსა, როდესაც აბსოლიტური სიმარტოვე, სრული სიცარიელე და წინათგრძნობა უცილობელი უბედურებისა, რომლისკენაც მიექანება შენი არსებობა, ერთმანეთს ერწყმის და შენც იძირები ჭეშმარიტი ტკივილის სიღრმეებში...
და მაინც არ გინდა სიკვდილი"
კარგი დრო მოვა. სადაც კი მივალ ყველგან ეს მესმის. კარგი დრო მოვა, მაგრამ ალბათ ძალიან გვიან...
